naczynie szklane

См. также в других словарях:

• naczynie — n I; lm D. naczynieyń 1. «przedmiot użytkowy o różnych kształtach, różnych rozmiarów i z rozmaitego materiału, służący do przechowywania, przyrządzania lub umieszczania różnorodnych zawartości» Naczynie aluminiowe, blaszane, emaliowane, fajansowe …   Słownik języka polskiego

• szklany — 1. «zrobiony ze szkła; odnoszący się do produkcji szkła» Szklany wazon, dzbanek. Szklana tafla, cukiernica. Szklane naczynie. Szklane pojemniki. Sznurek szklanych paciorków. ∆ Wata szklana «włóknisty materiał termoizolacyjny, składający się z… …   Słownik języka polskiego

• eksykator — m IV, D. a, Ms. eksykatororze; lm M. y «laboratoryjne naczynie szklane, szczelnie zamykane, zawierające środki silnie chłonące wilgoć, używane do suszenia małych ilości preparatów chemicznych» ‹n. łac.› …   Słownik języka polskiego

• flakon — m IV, D. u, Ms. flakonnie; lm M. y 1. «ozdobna buteleczka (szklana, kryształowa itp.) służąca zwłaszcza do perfum» Flakon perfum. 2. «naczynie szklane lub kryształowe (zwykle smukłego kształtu) na cięte kwiaty» Róże we flakonie. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• flaszka — ż III, CMs. flaszkaszce; lm D. flaszkaszek «naczynie szklane z wąską szyjką i małym otworem, służące do przechowywania płynów, butelka; zawartość tego naczynia, zwłaszcza flaszka wódki» Pękata, podróżna flaszka. Flaszka do mleka. Flaszka mleka. ◊ …   Słownik języka polskiego

• menzurka — ż III, CMs. menzurkarce; lm D. menzurkarek «walcowate naczynie szklane z podziałką, używane w laboratoriach do mierzenia objętości cieczy lub zanurzonych w nich ciał; cylinder miarowy» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• muchołapka — ż III, CMs. muchołapkapce; lm D. muchołapkapek «naczynie szklane z otworem, wypełnione płynem (mlekiem, osłodzoną wodą itp.), w którym się topią zwabione pokarmem muchy; taśma papieru pokryta lepką substancją, do której się przylepiają muchy» …   Słownik języka polskiego

• probówka — ż III, CMs. probówkawce; lm D. probówkawek «wąskie, cylindryczne naczynie szklane o średnicy około 1 cm, zwykle z kołnierzem, używane w laboratoriach do prób (chemicznych i jakościowych) z małymi ilościami substancji» Napełnić probówkę próbką… …   Słownik języka polskiego

• retorta — ż IV, CMs. retortarcie; lm D. retortaort 1. «zamknięta, szczelna komora ceramiczna lub metalowa stanowiąca podstawowy element odpowiedniego pieca; stosowana w przemyśle do suchej destylacji drewna i węgla oraz do obróbki cieplnej i rafinowania… …   Słownik języka polskiego

• słoik — m III, D. a, N. słoikkiem; lm M. i «niewielkie, cylindryczne naczynie szklane do przechowywania gęstych, półpłynnych substancji» Słoik musztardy, chrzanu. Słoiki z konfiturami, z kompotami. Słoiki po kremie …   Słownik języka polskiego

• słój — m I, D. słoja; lm M. słoje, D. słojów a. słoi 1. «duże, cylindryczne naczynie szklane przeznaczone do przechowywania płynów lub gęstych, półpłynnych produktów spożywczych, maści itp.» Słoje soków, konfitur. Słój do miodu. 2. D. słoju a. słoja… …   Słownik języka polskiego